古诗《述哀》 作者陈独秀的诗

述哀

现代:陈独秀
述哀。现代。陈独秀。亡兄孟吉,与仲隔别,于今十载。季秋之初,迭获凶电,兄以肺疾客死关东,仓卒北渡,载骨南还。悲怀郁结,发为咏歌,情促辞拙,不畅所怀。聊写衷曲,敢告友生。宣统元年秋九月,陈仲志于沈阳寓宅。死丧人之戚,况为骨肉亲。所丧在远道,孤苦益酸辛。秋风衰劲草,天地何不仁。驾言陟阴岭,川原低暮曛。临空奋远响,寒飙逐雁群。一月照两地,两地不相闻。秉烛入房中,孔怀托幽梦。相见不暂留,苦虑晨鸡弄。寄裙频致辞,毋使薄寒中。言笑若生平,奚以怀忧恸。起坐弄朱弦,弦乱难为理。凉风叩庭扉,开扉疾审视。月落霜天冥,路远空延企。掩户就衾枕,犹忆梦见之。辗转不能寐,泪落如垂丝。扁舟浮沧海,去住随风波。浩淼不可测,起伏惊蛟鼍。仙人御离合,聒耳如哀歌。海立天俯仰,安危在刹那。一朝落玄渚,尧桀无殊科。救死恐不及,岂复悲坎坷。坎坷复踽踽,慷慨怀汩罗。孤篷岂足惜,狂澜满江河。区区百年内,力命相劖磨。蓬莱徂弱水,南屏落叶多。所违不在远,隔目成关河。生别已恻恻,死别当如何。感此百念结,巨浪如嵯峨。噰噰鶺鸰鸟,双飞掠舷过。与君为兄弟,匆匆三十年。十年余少小,罔知忧苦煎。十年各南北,一百无良缘。其间十年内,孤苦各相怜。青灯课我读,文彩励先鞭。慈母虑孤弱,一夕魂九迁。弱冠弄文史,寸草心拳拳。关东遭凶乱,飞鸿惊寒弦。南奔历艰险,意图骨肉全。辛苦归闾里,母已长弃捐。无言执兄手,泪泪雍门弦。相携出门去,顾影各涓涓。弟就辽东道,兄航燕海边。海上各为别,一别已终天。回思十载上,泣语如眼前。见兄不见母,今兄亦亡焉。兄亡归母侧,孑身苦迍邅。地下语老母,儿命青丝悬。老母喜兄至,泪落如流泉。同根复相爱,怎不双来还?朔风吹急雪,萧萧彻骨寒。冰砾裹蹄足,蹇骡行蹒跚。寸进复回却,蜷曲以盘桓。盘桓不能进,人心似弹丸。汽车就中道,人畜各喜欢。一日骋千里,无异策虬鸾。余心复急切,长夜路曼曼。路长亦不恶,心怯且自宽。吉凶非目睹,疑信持两端。驱车入城郭,行近心内酸。入

wángxiōngmèng
zhòngbié
jīnshízǎi
qiūzhīchū
diéhuòxiōngdiàn
xiōngfèiguāndōng
cāngběi
zǎinánhuán
bēihuái怀jié
wéiyǒng
qíngzhuō
chàngsuǒhuái怀
liáoxiězhōng
gǎngàoyǒushēng
xuāntǒngyuánniánqiūjiǔyuè
chénzhòngzhìshěnyángzhái
sāngrénzhī
kuàngwéiròuqīn
suǒsāngzàiyuǎndào
suānxīn
qiūfēngshuāijìncǎo
tiānrén
jiàyánzhìyīnlǐng
chuānyuánxūn
línkōngfènyuǎnxiǎng
hánbiāozhúyànqún
yuèzhàoliǎng
liǎngxiāngwén
bǐngzhúfángzhōng
kǒnghuái怀tuōyōumèng
xiāngjiànzànliú
chénnòng
qúnpínzhì
shǐ使báohánzhōng
yánxiàoruòshēngpíng
huái怀yōutòng
zuònòngzhūxián
xiánluànnánwéi
liángfēngkòutíngfēi
kāifēishěnshì
yuèshuāngtiānmíng
yuǎnkōngyán
yǎnjiùqīnzhěn
yóumèngjiànzhī
zhǎnzhuǎnnéngmèi
lèichuí
biǎnzhōucānghǎi
zhùsuífēng
hàomiǎo
jīngjiāotuó
xiānrén
guōěrāi
hǎitiānyǎng
ānwēizàichà
zhāoxuánzhǔ
yáojiéshū
jiùkǒng
bēikǎn
kǎn
kāngkǎihuái怀luó
péng
kuánglánmǎnjiāng
bǎiniánnèi
mìngxiāngchán
péngláiruòshuǐ
nánpíngduō
suǒwéizàiyuǎn
chéngguān
shēngbié
biédāng
gǎnbǎiniànjié
làngcuóé
yōngyōnglíngniǎo
shuāngfēilüèxiánguò
jūnwéixiōng
cōngcōngsānshínián
shíniánshǎoxiǎo
wǎngzhīyōujiān
shíniánnánběi
bǎiliángyuán
jiānshíniánnèi
xiānglián
qīngdēng
wéncǎixiānbiān
ruò
húnjiǔqiān
ruòguānnòngwénshǐ
cùncǎoxīnquánquán
guāndōngzāoxiōngluàn
fēihóng鸿jīnghánxián
nánbēnjiānxiǎn
ròuquán
xīnguī
chángjuān
yánzhíxiōngshǒu
lèilèiyōngménxián
xiāngxiéchūmén
yǐngjuānjuān
jiùliáodōngdào
xiōnghángyànhǎibiān
hǎishàngwéibié
biézhōngtiān
huíshízǎishàng
yǎnqián
jiànxiōngjiàn
jīnxiōngwángyān
xiōngwángguī
jiéshēnzhūnzhān
xiàlǎo
érmìngqīngxuán
lǎoxiōngzhì
lèiliúquán
tónggēnxiāngài
zěnshuāngláihuán
shuòfēngchuīxuě
xiāoxiāochèhán
bīngguǒ
jiǎnluóhángpánshān
cùnjìnhuíquè
quánpánhuán
pánhuánnéngjìn
rénxīndànwán
chējiùzhōngdào
rénhuān
chěngqiān
qiúluán
xīnqiē
chángmànmàn
chángè
xīnqièqiěkuān
xiōngfēi
xìnchíliǎngduān
chēchéngguō
hángjìnxīnnèisuān
ménxiōng
shànghuái怀shǒuhuān
guānwěichén
piēcuīxīngān
qiānyīng
yǎnmiànrěnguān
cán
tóngbèi
jīnzuòròukàn
jiù
xiāngshìwánlán
zhōngchéngmèi
guān
guānwàn
bēimèngtuán
shēnlǎntiān
xiōngyǒngtàn
述哀,陈独秀述哀全诗,陈独秀述哀古诗,述哀翻译,述哀译文