古诗《诗与诗人》 作者舒婷的诗

诗与诗人

现代:舒婷
诗与诗人。现代。舒婷。那远了又远了的,是他那近了又近了的,是他那重重的:由积雨云引爆雷电让普通的灵魂熠熠升华令诸神匍匐脚下的,是他那轻轻的:以风柳、以游香、以若有若无的手触在人生的暗川上签注隐语的,是他那痛苦的:沸水煮过三回,冷水浸过三回为所挚爱的人们无限期地放逐在失眠的绞架上像吊钟被敲打以热情自焚,以忧伤的明亮透彻沉默沉默在杀机四伏的阴影里的,是他那迷醉的:以温柔的双唇熨帖新伤旧创梦从狭缝扩展蓝天销魂胸口长出花株手臂栖满云鸟在已不期待的时刻从日夜牵挂的地方回声鹊起的,是他那脆弱的、卑微的、暗淡的:被蹂躏的岁月被蹂躏的感情,那被岁月和感情蹂躏的,是他那英勇的、崇高的、光辉的:不屈服的理想不屈服的青春,那被理想和青春呐喊在旗帜上的,是他借我的唇发出他的声音又阻止我泄露他的真名把人们召集在周围又不让人走近是他,是他诗是他诗人,也是他。

yuǎnliǎoyòuyuǎnliǎode
shìjìnliǎoyòujìnliǎode
shìzhòngzhòngdeyóuyúnyǐnbàoléidiànràngtōngdelínghúnshēnghuálíngzhūshénjiǎoxiàde
shìqīngqīngdefēngliǔyóuxiāngruòyǒuruòdeshǒuchùzàirénshēngdeànchuānshàngqiānzhùyǐnde
shìtòngdefèishuǐzhǔguòsānhuí
lěngshuǐjìnguòsānhuíwéisuǒzhìàiderénménxiànfàngzhúzàishīmiándejiǎojiàshàngxiàngdiàozhōngbèiqiāoqíngfén
yōushāngdemíngliàngtòuchèchénchénzàishādeyīnyǐngde
shìzuìdewēnróudeshuāngchúnyùntièxīnshāngjiùchuàngmèngcóngxiáféngkuòzhǎnlántiānxiāohúnxiōngkǒuchángchūhuāzhūshǒumǎnyúnniǎozàidàideshícóngqiānguàdefānghuíshēngquède
shìcuìruòdebēiwēideàndàndebèiróulìndesuìyuèbèiróulìndegǎnqíng
bèisuìyuègǎnqíngróulìnde
shìyīngyǒngdechónggāodeguānghuīdedexiǎngdeqīngchūn
bèixiǎngqīngchūnhǎnzàizhìshàngde
shìjièdechúnchūdeshēngyīnyòuzhǐxièlòudezhēnmíngrénménzhàozàizhōuwéiyòuràngrénzǒujìnshì
shìshīshìshīrén
shì
诗与诗人,舒婷诗与诗人全诗,舒婷诗与诗人古诗,诗与诗人翻译,诗与诗人译文