古诗《啼鸟》 作者欧阳修的诗

啼鸟

宋代:欧阳修
啼鸟。宋代。欧阳修。我遭谗口身落此,每闻巧言宜可憎。春到山城苦寂寞,把盏常恨无娉婷。花开鸟语辄自醉,醉与花鸟为交朋。花能嫣然顾我笑,鸟劝我饮非无情。身闲酒美惜光景,惟恐鸟散花飘零。可笑灵均楚泽畔,离骚憔悴愁独醒。

zāochánkǒushēn
měiwénqiǎoyánzēng
chūndàoshānchéng
zhǎnchánghènpīngtíng
huākāiniǎozhézuì
zuìhuāniǎowéijiāopéng
huānéngyānránxiào
niǎoquànyǐnfēiqíng
shēnxiánjiǔměiguāngjǐng
wéikǒngniǎosànhuāpiāolíng
xiàolíngjūnchǔpàn
sāoqiáocuìchóuxǐng
啼鸟,欧阳修啼鸟全诗,欧阳修啼鸟古诗,啼鸟翻译,啼鸟译文