古诗《骊龙珠吟》 作者元载的诗

骊龙珠吟

五代:元载
骊龙珠吟。五代。元载。骊龙珠,骊龙珠,光明灿烂与人殊。十方世界无求处,纵然求得亦非珠。珠本有,不升沉,时人不识外追寻。行尽天涯自疲寂,不如体取自家心。莫求觅,损功夫,转求转灭转元无。恰如渴鹿趁阳燄,又似狂人在道途。须自体,了分明,了得不用更磨瑩。深知不是人间得,非论六类及生灵。虚用意,损精神,不如闲处绝纤尘。停心息意珠常在,莫向途中别问人。自迷失,珠元在,此个骊龙终不改。虽然埋在五阴山,自是时人生懈怠。不识珠,每抛掷,却向骊龙前作客。不知身是主人公,弃却骊龙别处觅。认取宝,自家珍,此珠元是本来人。拈得玩弄无穷尽,始觉骊龙本不贫。若能晓了骊珠后,只这骊珠在我身。

lóngzhū
lóngzhū
guāngmíngcànlànrénshū
shífāngshìjièqiúchǔ
zòngránqiúfēizhū
zhūběnyǒu
shēngchén
shírénshíwàizhuīxún
hángjìntiān
jiāxīn
qiú
sǔngōng
zhuǎnqiúzhuǎnmièzhuǎnyuán
qià鹿chènyángyàn
yòukuángrénzàidào
liǎofēnmíng
liǎoyònggēngyíng
shēnzhīshìrénjiān
fēilùnliùlèishēnglíng
yòng
sǔnjīngshén
xiánchǔjuéxiānchén
tíngxīnzhūchángzài
xiàngzhōngbiéwènrén
shī
zhūyuánzài
lóngzhōnggǎi
suīránmáizàiyīnshān
shìshírénshēngxièdài
shízhū
měipāozhì
quèxiànglóngqiánzuò
zhīshēnshìzhǔréngōng
quèlóngbiéchǔ
rènbǎo
jiāzhēn
zhūyuánshìběnláirén
niānwánnòngqióngjìn
shǐjuélóngběnpín
ruònéngxiǎoliǎozhūhòu
zhīzhèzhūzàishēn
骊龙珠吟,元载骊龙珠吟全诗,元载骊龙珠吟古诗,骊龙珠吟翻译,骊龙珠吟译文