古诗《悲愤诗》 作者蔡琰的诗

悲愤诗

魏晋:蔡琰
悲愤诗。魏晋。蔡琰。嗟薄祜兮遭世患。宗族殄兮门户单。身执略兮入西关。历险阻兮之羗蛮。山谷眇兮路漫漫。眷东顾兮但悲叹。{冥冖=宀}当寝兮不能安。饥当食兮不能餐。常流涕兮眦不干。薄志节兮念死难。虽茍活兮无形颜。惟彼方兮远阳精。阴气凝兮雪夏零。沙漠壅兮尘{冥冖=宀}{冥冖=宀}。有草木兮春不荣。人似兽兮食臭腥。言兜离兮状窈停。岁聿暮兮时迈征。夜悠长兮禁门扃。不能寝兮起屏营。登胡殿兮临广庭。玄云合兮翳月星。北风厉兮肃泠泠。胡笳动兮边马鸣。孤雁归兮声嘤嘤。乐人兴兮弹琴筝。音相和兮悲且清。心吐思兮胸愤盈。欲舒气兮恐彼惊。含哀咽兮涕沾颈。家既迎兮当归宁。临长路兮捐所生。儿呼母兮啼失声。我掩耳兮不忍听。追持我兮走茕茕。顿复起兮毁颜形。还顾之兮破人情。心怛绝兮死复生。

jiēbáozāoshìhuàn
zōngtiǎnméndān
shēnzhílüè西guān
xiǎnzhīqiāngmán
shānmiǎomànmàn
juàndōngdànbēitàn
{{míng==mián}}dāngqǐnnéngān
dāngshínéngcān
chángliúgān
báozhìjiéniànnán
suīhuóxíngyán
wéifāngyuǎnyángjīng
yīnníngxuěxiàlíng
shāyōngchén{{míng==mián}}{{míng==mián}}
yǒucǎochūnróng
rénshòushíchòuxīng
yándōuzhuàngyǎotíng
suìshímàizhēng
yōuchángjīnménjiōng
néngqǐnpíngyíng
dēngdiàn殿línguǎng广tíng
xuányúnyuèxīng
běifēnglínglíng
jiādòngbiānmíng
yànguīshēngyīngyīng
rénxīngdànqínzhēng
yīnxiāngbēiqiěqīng
xīnxiōngfènyíng
shūkǒngjīng
hánāiyānzhānjǐng
jiāyíngdāngguīníng
línchángjuānsuǒshēng
érshīshēng
yǎněrrěntīng
zhuīchízǒuqióngqióng
dùnhuǐyánxíng
huánzhīrénqíng
xīnjuéshēng
悲愤诗,蔡琰悲愤诗全诗,蔡琰悲愤诗古诗,悲愤诗翻译,悲愤诗译文