古诗《关山别意》 作者王谊的诗

关山别意

隋代:王谊
关山别意。隋代。王谊。莲叶未青时,沙头话别离。舟行期早发,日晏未曾移。迟回一何久,念我平生友。莫问去程遥,且尽杯中酒。君今往何处,万里长城路。路远人迹稀,黄云黯朝莫。陇阪历欹倾,双轮不暂停。时闻呜咽水,流作断肠声。驱车无少息,又度长芦北。八月雁南飞,天山草俱白。横笛在高楼,关山月里愁。离人听此曲,白尽少年头。

liánwèiqīngshí
shātóuhuàbié
zhōuhángzǎo
yànwèizēng
chíhuíjiǔ
niànpíngshēngyǒu
wènchéngyáo
qiějìnbēizhōngjiǔ
jūnjīnwǎngchǔ
wànchángchéng
yuǎnrén
huángyúnànzhāo
lǒngbǎnqīng
shuānglúnzàntíng
shíwényānshuǐ
liúzuòduànchángshēng
chēshǎo
yòuchángběi
yuèyànnánfēi
tiānshāncǎobái
héngzàigāolóu
guānshānyuèchóu
réntīng
báijìnshǎoniántóu
关山别意,王谊关山别意全诗,王谊关山别意古诗,关山别意翻译,关山别意译文