古诗《杂体诗古离别》 作者江淹的诗

杂体诗古离别

南北朝:江淹
杂体诗古离别。南北朝。江淹。小序夫楚谣汉风。既非一骨。魏制晋造。固亦二体。譬犹蓝朱成彩。杂错之变无穷。宫角为音。靡曼之态不极。故蛾眉讵同貌。而俱动于魄。芳草宁共气。而皆悦于魂。不期然欤。至于世之诸贤。各滞所迷。莫不论甘而忌辛。好丹而非素。岂所谓通方广恕。好远兼爱者哉。乃及公干、仲宣之论。家有曲直。安仁、士衡之评。人立矫抗。况复殊于此者乎。又贵远贱近。人之常情。重耳轻目。俗之恒蔽。是以邯郸托曲于李奇。士季假论于嗣宗。此其效也。然五言之兴。谅非敻古。但关西邺下。既已罕同。河外江南。颇为异法。故玄黄经纬之辨。金碧浮沉之殊。仆以为亦各具美兼善而已。今作三十首诗。斅其文体。虽不足品藻渊流。庶亦无乖商搉云尔。远与君别者。乃至雁门关。黄云蔽千里。游子何时还。送君如昨日。檐前露已团。不惜蕙草晚。所悲道里寒。君在天一涯。妾身长别离。愿一见颜色。不及其琼树枝。菟丝及水萍。所寄终不移。

xiǎochǔyáohànfēng
fēi
wèizhìjìnzào
èr
yóulánzhūchéngcǎi
cuòzhībiànqióng
gōngjiǎowéiyīn
mànzhītài
éméitóngmào
érdòng
fāngcǎonínggòng
érjiēyuèhún
rán
zhìshìzhīzhūxián
zhìsuǒ
lùngānérxīn
hǎodānérfēi
suǒwèitōngfāngguǎng广shù
hǎoyuǎnjiānàizhězāi
nǎigōnggānzhòngxuānzhīlùn
jiāyǒuzhí
ānrénshìhéngzhīpíng
rénjiǎokàng
kuàngshūzhě
yòuguìyuǎnjiànjìn
rénzhīchángqíng
zhòngěrqīng
zhīhéng
shìhándāntuō
shìjiǎlùnzōng
xiào
rányánzhīxīng
liàngfēixiòng
dànguān西xià
hǎntóng
wàijiāngnán
wéi
xuánhuángjīngwěizhībiàn
jīnchénzhīshū
wéiměijiānshànér
jīnzuòsānshíshǒushī
xiàowén
suīpǐnzǎoyuānliú
shùguāishāngquèyúněr
yuǎnjūnbiézhě
nǎizhìyànménguān
huángyúnqiān
yóushíhuán
sòngjūnzuó
yánqiánlòutuán
huìcǎowǎn
suǒbēidàohán
jūnzàitiān
qièshēnchángbié
yuànjiànyán
qióngshùzhī
shuǐpíng
suǒzhōng
杂体诗古离别,江淹杂体诗古离别全诗,江淹杂体诗古离别古诗,杂体诗古离别翻译,杂体诗古离别译文